روغن سوخته ارومیه

مردم گفتند که این گفتگوها شامل پتانسیل تشکیل برخی از پلتفرم های آینده در گویان است. گویان امیدوار است که زیرساخت صنعت نفت را برای تقویت اقتصاد و رشد شغل ایجاد کند. مقامات تحت فشار هستند تا نشان دهند که سود بالقوه نفت با شهروندانش به اشتراک گذاشته خواهد شد. این کشور آمریکای جنوبی با 10 میلیارد بشکه نفت و گاز قابل استحصال بزرگترین اکتشافات فراساحلی جهان در سال های اخیر را در خود جای داده است. گویان تولید خود را در سال 2019 آغاز کرد و در حال عجله برای پیش نویس قانون نفت و ایجاد نهادهای نظارتی برای صنعت است. یک کنسرسیوم تحت رهبری اکسون مسئول تمام تولیدات در کشور است. بهارات جاگدئو، معاون رئیس جمهور گویان، به رویترز گفت، بحث ها شامل الزامات بالقوه ساخت گویان برای ساخت بخشی از واحدهای تولیدی آینده است. Jagdeo این هفته گفت. سخنگوی اکسون SBM Offshore از اظهار نظر خودداری کرد. یکی از این افراد گفت که اکسون می تواند ظرف شش ماه یک سازنده پلت فرم انتخاب کند. کشتی هایی که از نظر اندازه مشابه تاسیسات پیشنهادی هستند، حدود 2.5 تا 3 میلیارد دلار هزینه دارند. SBM مستقر در هلند قراردادهایی با اکسون برای ساخت سه کشتی شناور ذخیره سازی و تخلیه (FPSO) گویان، به عنوان واحدهایی که نامیده می شود، دریافت کرده است. بیشتر ساخت و سازها در سنگاپور انجام شده است. اکسون گفته است که پتانسیل نصب 10 FPSO را در بلوک عظیم نفتی Stabroek خود، که شامل 6.6 میلیون هکتار (27000 کیلومتر مربع) در سواحل گویان است، می بیند. ماه گذشته، عضو کنسرسیوم Hess Corp (HES.N) گفت که شش کشتی اول می توانند تا سال 2027 بیش از 1 میلیون بشکه نفت و گاز در روز (بشکه در روز) پمپ کنند. هس گفت که اولین FPSO این گروه در سه ماهه سوم 124000 بشکه در روز تولید کرد. دومین سکوی شناور که می تواند 220000 بشکه در روز تولید کند، در ماه اکتبر وارد بازار شد و خروجی اولیه آن در اوایل سال آینده آغاز می شود. SBM ساخت سومین کشتی را در سنگاپور آغاز کرده است که انتظار می رود تولید آن در سال 2024 باشد. هس گفت که چهارمین کشتی با هدف تولید 250000 بشکه در روز از سال 2025 در انتظار تایید دولت و تحریم پروژه است. یکی از افراد آشنا با این مذاکرات گفت که با شروع پنجمین FPSO، انتظار می رود اکسون مناقصه ها و رقابتی را برای پیمانکاران برگزار کند و از سازندگان جدید در یکی از بزرگترین بازارهای دریایی جهان استقبال کند. در فوریه، وزارت منابع طبیعی گویان اولین پیش نویس خط مشی محتوای محلی را برای تعیین استانداردهایی برای استفاده از کارگران و پیمانکاران در پروژه های آینده منتشر کرد. بر اساس گزارش Americas Market Intelligence (AMI)، یک شرکت مشاوره متخصص در آمریکای لاتین، انتظار می رود نسخه جدیدی از این لایحه با اهداف کمتر جاه طلبانه در هفته های آینده در پارلمان ارائه شود و تا پایان سال به رای گذاشته شود. آرتور دیکین، تحلیلگر AMI.

خرید روغن سوخته در تهران

تقریباً یک چهارم ایالات متحده بیش از دوازده ایالت تحت رهبری جمهوری خواهان شکایتی را به چالش کشیدند و گفتند که این امر به صنعت انرژی و اقتصادهای ایالتی که متکی به تولید سوخت فسیلی هستند صدمات نابجای وارد می کند. در اوایل تابستان امسال، یک قاضی فدرال در لوئیزیانا در کنار این ایالت ها قرار گرفت و یک حکم اولیه سراسری صادر کرد. دولت بایدن از این تصمیم درخواست تجدید نظر می کند، اما با از سرگیری فروش اجاره نامه در این دوره موافقت کرد. فروش اجاره اضافی در وایومینگ، کلرادو، مونتانا و سایر ایالت های غربی در اوایل سال آینده برنامه ریزی شده است. این چیزی است که رهبران جهان با آن موافقت کردند -. آنچه آنها انجام ندادند - در UNNهیلاری تامپکینز، وکیل محیط زیست در هوگان لاولز، که در دوران دولت اوباما به عنوان وکیل وزارت کشور خدمت می کرد. سازمان های زیست محیطی استدلال می کنند که اگر بایدن در مورد انتقال به ایالات متحده جدی بود، کارهای بیشتری برای توقف فروش انجام می داد. همچنین می توانست استدلال کند که خطرات زیست محیطی ناشی از فروش اجاره با قانون ملی حفاظت از محیط زیست در تضاد است. تامپکینز گفت که هر دو با خطرات حقوقی و سیاسی همراه خواهند بود. اریک میلیتو، رئیس انجمن ملی صنایع اقیانوس، یک گروه تجاری برای شرکت های انرژی فراساحلی. او گفت که فراتر از آن، مداخله برای توقف فروش اجاره تاثیر مخربی بر صنعت نفت و گاز کشور خواهد داشت. تحلیلی که در ماه آگوست توسط موسسه اقتصاد حفاظت، به سفارش شورای دفاع از منابع طبیعی و سایر سازمان های غیرانتفاعی مبتنی بر حفاظت از محیط زیست منتشر شد، نشان داد که توقف اجاره های نفت و گاز خشکی در کوتاه مدت اثرات اقتصادی «ناچیز» خواهد داشت. شرکت های نفت و گاز در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، اجاره نامه ها را ذخیره کردند. میلیتو گفت که فروش اجاره فعلی متفاوت است. با بهبود اقتصادهای جهان از همه گیری کووید-19، قیمت انرژی در حال افزایش است. قانون گذاران جمهوری خواه و شرکت های سوخت های فسیلی به سرعت انگشت اتهام را به سمت سیاست های آب و هوایی دولت بایدن به عنوان یک دلیل نشانه رفته اند و ادعا می کنند که فروش اجاره مانند آنچه در خلیج فارس است می تواند قیمت ها را کاهش دهد. در حقیقت، قیمت نفت جهانی است و اغلب بر اساس میزان نفت خامی که سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در بازار می فروشد تعیین می شود. سال ها طول می کشد تا اجاره نامه هایی که در روز چهارشنبه به حراج گذاشته شده اند تا نفت تولید کنند و انتظار می رود چالش هایی از سوی گروه های زیست محیطی وجود داشته باشد. کریستی گلدفوس، معاون ارشد سیاست انرژی و محیط زیست در مرکز پیشرفت آمریکا، یک اندیشکده لیبرال.

خریدار روغن سوخته خوراکی در تهران

به دنبال نشت نفت، متخصصان و دامپزشکان برای مقابله با حیات وحش روغن دار وجود دارند. این کارشناسان در مورد چگونگی تمیز کردن روغن از حیوانات، احیای آنها و بازگرداندن آنها به محیط آموزش دیده اند. روغن توانایی عایق پذیری پستانداران خزدار مانند سمورهای دریایی و آب گریزی پر پرندگان را از بین می برد و در نتیجه این موجودات را در معرض عناصر خشن قرار می دهد. بدون توانایی دفع آب و عایق بودن از آب سرد، پرندگان و پستانداران در اثر هیپوترمی می میرند. لاک پشت های دریایی نوجوان نیز می توانند در روغن گرفتار شوند و آن را با غذا اشتباه بگیرند. دلفین ها و نهنگ ها می توانند روغن را استنشاق کنند که می تواند بر ریه ها، عملکرد سیستم ایمنی و تولید مثل تأثیر بگذارد. بسیاری از پرندگان و حیوانات نیز هنگامی که می خواهند خود را تمیز کنند روغن می بلعند که می تواند آنها را مسموم کند. ماهی ها، صدف ها و مرجان ها ممکن است فوراً در معرض قرار نگیرند، اما اگر روغن را در ستون آب مخلوط کنند، می توانند با روغن در تماس باشند - صدف ها همچنین می توانند در منطقه جزر و مدی قرار بگیرند. هنگامی که ماهی بالغ در معرض روغن قرار می گیرد، ممکن است کاهش رشد، بزرگ شدن کبد، تغییرات در ضربان قلب و تنفس، فرسایش باله و اختلال در تولید مثل را تجربه کند. تخم ها و لاروهای ماهی می توانند به ویژه به اثرات کشنده و کشنده حساس باشند. حتی زمانی که اثرات کشنده مشاهده نمی شود، روغن می تواند ماهی ها و صدف ها را برای خوردن انسان ناامن کند.

روغن سوخته اشتهارد

در اوایل سال جاری، پس از یک سال محدودیت های همه گیر، اکسون موبیل از ضرر بیش از 20 میلیارد دلاری در سه ماهه آخر سال 2020 خبر داد. این داستان برای بسیاری از شرکت های نفتی در سراسر جهان مشابه است، آنهایی که از ورشکستگی در طول همه گیری جان سالم به در برده اند، مجبور شده اند تا دوباره روی پای خود بجنگند. در اوایل سال جاری، گزارشی توسط اندیشکده کربن ردیکر بیان کرد که ذخایر سوخت فسیلی و شرکت های مرتبط 123 میلیارد دلار در دهه گذشته از دست داده است، که این روند را نشان می دهد که قرار است به دنبال COP26 و فشار فزاینده سازمان های بین المللی برای انتقال از سوخت های فسیلی ادامه یابد. ، قبلا شروع شده است. سود در ذخایر انرژی های تجدیدپذیر به طور قابل توجهی بالاتر بود، با بازده انرژی های تجدیدپذیر در دهه گذشته سه برابر شد. بازگشت مثبت سرمایه گذاری در کشورهای توسعه یافته و همچنین در اقتصادهای نوظهور مشاهده شد که نشان می دهد این یک پدیده جهانی است. اگر درست باشد، اقتصاد جهانی می تواند آسیب ببیند زیرا صدها هزار شغل انرژی از بین می رود زیرا جهان در حال گذار انرژی است. کسانی که در کشورهایی زندگی می کنند که برای درآمد و اشتغال به تولید سوخت فسیلی وابسته هستند، به طور قابل فهمی نگران این تغییر هستند و آموزش و ایجاد شغل را در مرکز تمرکز خود برای صنعت نوظهور انرژی های تجدیدپذیر قرار می دهند. طبق پیش بینی مورگان استنلی، صنعت زغال سنگ می تواند تا سال 2033 ناپدید شود، در حالی که کشورهای توسعه یافته ای مانند بریتانیا پس از از بین رفتن زغال سنگ، تا زمانی که نفت و گاز به دنبال آن بیایند، فقط مسئله زمان است. سوال این است که چقدر زمان؟ سرمایه گذاری در انرژی پاک به طور پیوسته در حال افزایش است زیرا انتقال نهایی به یک امر اجتناب ناپذیر تبدیل می شود، در مجموع 501.3 میلیارد دلار در سال 2020، حدود 9 درصد افزایش در سال 2019. این رقم تا زمانی که به طور کلی از سوخت های فسیلی به انرژی های تجدید پذیر تغییر نکند، به افزایش سال به سال ادامه خواهد داد. جایگزین ها صورت گرفته است. اما ما نباید این واقعیت را نادیده بگیریم که Big Oil بر گسترش سبد سرمایه گذاری تمرکز کرده است، زیرا سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر برای شرکت های انرژی تبدیل شده است، به این معنی که بسیاری از شرکت های بزرگ نفتی بین المللی به لطف تخصص و قابلیت های سرمایه گذاری خود به پروژه های انرژی در مقیاس وسیع ادامه خواهند داد. چندین شرکت بزرگ نفتی قبلاً به طور قابل توجهی در فناوری جذب و ذخیره کربن (CCS) به عنوان ابزاری برای کاهش مصرف کربن کمتر تولید نفت خود سرمایه گذاری کرده اند و به طور بالقوه عملیات تولید خود را با ماندگاری طولانی تری فراهم می کنند زیرا دولت ها برای انتشار خالص صفر تلاش می کنند. علاوه بر این، تقریباً همه بزرگ های نفتی در پروژه های تجدیدپذیر مانند هیدروژن، باد، خورشیدی و انرژی زمین گرمایی سرمایه گذاری کرده اند. در حالی که این امر به بسیاری از شرکت ها اجازه می دهد تا بخشی از ارزش خود را حفظ کنند، عدم تعهد اولیه به انرژی های تجدیدپذیر نشان می دهد که آنها رهبران بازار انتقال انرژی نخواهند بود. بعید است که بیگ اویل به لطف گسترش سریع سبد انرژی های تجدیدپذیر توسط بسیاری از شرکت های بزرگ بی ارزش شود. با این حال، با افزایش سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر، سوخت های فسیلی به طور پیوسته رو به کاهش بوده و خواهد بود. علاوه بر این، دولت ها و شرکت های نفتی در سراسر جهان باید نرخی را در نظر بگیرند که با آن این انتقال صورت می گیرد تا از انباشته شدن ذخایر بی ارزش نفت با کاهش تدریجی تقاضا، که در نهایت می تواند منجر به یک بحران مالی جهانی شود، جلوگیری کنند. آیا انتشار استراتژیک نفت ایالات متحده را سقوط خواهد کرد؟